دوست

دوست، دوستی، رفیق و رفاقت

موضوع مهیجی برای نوشتن و حرف زدن‌ست. داشتن کسی که بدون چشم‌داشت و سو‌استفاده به حرف آدم گوش بده -بدون اینکه دایم سعی داشته باشه که راه حل ارایه دهد- واقعا غنیمته. این تیپ موجودات رو به انقراض و کمیاب با خنده ها و حتی (حتی!) گاهی با تشر‌ها و خشم‌هایشان به آدم دل‌گرمی می‌دهند.

هفته پیش دلم هوای یکی از دوستای دوره لیسانسم را کرد. چون دل بد جوری به دل راه داره اون به من زنگ زد! این هفته یه قرار گذاشتیم و بعد دو سال دیداری تاره کردیم.

خدایا این دوستان را حفظ فرما و روز به روز بر تعدادشان بیفزا